Een moeilijke week 2

Maandag 06-10-2014
Deze maandag kwam veel te vroeg, zoals in vorig verslag vermeld heb ik deze nacht de eerste keer bij mijn gast gezin geslapen. Ik werd van morgen om 04:00 uur wakker en uiteraard kun je dan tegen niemand je ei kwijt zeker als je je eigen kamer hebt. Het duurde dan ook niet lang voordat ik mijn tas aan het inpakken was om de bus te pakken naar huis. Ik heb thuis enkele berichten gestuurd, maar uiteraard lazen ze dat veel te laat! Tegen 06:30 moest ik iets proberen om van dit gevoel af te komen. Ik heb mijn IPhone gepakt en ik heb Sonja gewoon wakker gebeld. In het begin was ze er niet blij mee, maar als snel had ze in de gaten dat ik er echt doorheen zat. Binnen een uurtje was ik redelijk kalm en ben ik gaan eten met mijn gast gezin.
De vrouw had letterlijk alles uit de kast getrokken om mij het naar mijn zin te maken. Ik kreeg van alles te eten en ik heb zelfs een gedeelte moeten laten staan, omdat ik geen honger meer had. Het zijn echt heel fijne mensen en ik hoop echt dat ik beter ga slapen vanaf nu. De aankomende nacht blijf ik nog bij hen en dan ga ik 2 dagen op reis (stagebegeleider is op de hoogte). Ik ben van plan om enkele weken af te wachten en als ik slecht blijf slapen bedank ik hen hartelijk, maar ik trek weer bij Geoffrey in. Uiteraard ga ik wel enkele keren bij hen op bezoek, want ze zijn echt heel erg aardig. Op die manier verbreed ik toch mijn vriendenkring hier.
Na het eten ben ik naar Geoffrey vertrokken, want we hadden een druk programma. Eerst heb ik hem geholpen met computer zaken hij is er namelijk erg slecht in ( letterlijk slechter dan ik… Ja echt slechter dan mij), maar toen het gedaan was zijn we naar Makalulu gelopen. Daar hadden we een vergadering met de Chairman en enkele leerkrachten. We gaan volgende week maandag weer beginnen met ons programma. Ik ga enkele scouting spelletjes met ze spelen (suggestief vias mail of facebook zijn welkom), Geoffrey gaat ze voetbal lessen geven en de leerkrachten geven ze Engels. Dus een heel uur voor ieder wat wils. Nu klinkt een uur niet lang, maar voor hier is dat heel wat. De meeste mensen hebben geen geld en om dan hun tijd op te offeren om gratis te komen werken vind ik erg speciaal.
Na deze vergadering zijn we naar Geoffrey thuis gelopen en een korte lunch verder aan wat brieven schrijven en daarna moest Geoffrey zijn ‘ei even kwijt’. Hij heeft zoals vertel toch wel wat problemen. Hij wilde dat ik mijn sociaal werker skills eens op hem wilde oefenen. Ik heb zelfs een paar nieuwe afrikaanse skills tegen hem gebruikt. Hij is me aan het leren om minder direct te zijn ( blijkbaar ben ik direct…) en ik heb hem goed geholpen tijdens dit gesprek. Later hebben we zelfs nog na gedacht over enkele oplossingen, maar die zijn erg lastig te verwezenlijken zonder geld of extra financiële hulp. Blijkbaar heeft de familie in het verleden ook geholpen , maar na verloop van tijd zijn zij door ook meegestopt.
Dinsdag 07-10-2014
We zijn vroeg naar Kitwe gereisd ik heb vannacht nog bij mijn gastfamilie geslapen. Net als de vorige keer was ik weer zeer vroeg wakker, maar we wilden vroeg vertrekken en hebben dat dan ook gedaan. We hebben in een stereotype Afrikaans busje gereisd! Dat was heel erg gaaf op mee te maken,maar het was niet bepaald comfortabel.
Na vier uur reizen kwamen we aan in Kitwe, waar onze zakenpartners op ons aan het wachten waren. We zijn naar een mijneigenaar gegaan. Deze man woonde in een oud koloniaals huis echt geweldig om te zien. Na de zaken te hebben besproken, was hij heel erg geïnteresseerd in mij. Hij wilde graag weten: wie ikwas, waar ik vandaan kwam, wat ik kwam doen,… Na enkele uren gepraat te hebben, kwamen we erachter dat ze in deze stad ook die mooie houtsnijdwerken verkopen. Uiteraard zijn wij gaan kijken. Hoe meer mensen ik sprak, hoe goedkoper alle spullen werden. We spraken af dat we later terug zouden komen.
We zijn toen op zoek gegaan naar een hotel en al snel hadden we er een gevonden. Deze was redelijk goedkoop. We betaalden 350 Kwacha voor de nacht, dat is ongeveer 50 euro, maar we kwamen er al snel achter dat goedkoop vaak duurkoop is! ’s Nachts werden we dan al zeer vroeg wakker, omdat er zeer veel muggen zaten en er geen muskieten net was geleverd. De volgende morgen hebben we zeer flink geklaagd tegen de mensen achter de toonbank.
Woensdag 08-10-2014
We zijn opgehaald door een neef van Geoffrey, hij heeft ons met hem mee naar huis genomen. Daar hebben we genoten van een lekker ontbijt. De neef Kelvin vertelde me over de mijn, waar hij werkte. Deze mijn wordt gerund door Indiase mensen. Het vreemde is dat ze hier een bedrijf willen, maar ze nemen hun eigen mensen mee naar Zambia. Er werken zeer weinig Zambiaanse mensen in het bedrijf en degene die er werken hebben geen hoge functie.
De neef ging weer aan het werk en Geooffrey en ik hebben daar een beetje in de buurt rond gelopen, omdat ik een zeer slechte dag had. Na contact te hebben gehad met mijn ouders hebben we besloten om mijn tweede plan te gaan uitvoeren. Ik had een paar dagen geleden al een hondje gevonden. Een zeer braaf beestje. Mijn ouders waren van mening dat ik haar gewoon moest kopen van de eigenaar.
Tegen de avond heb ik nog wat rond gelopen over de markt en ik heb enkele soeveniertjes gekocht. Daarna hebben we om 20 uur een bus gepakt en 3 uur later waren we in Kabwe. In Kabwe aangekomen hebben we beslist om nog een nacht bij Geoffrey te blijven aangezien het erg laat was. Daarom wilde ik niet naar mijn gast gezin gaan om ze niet te storen.
Donderdag 09-10-2014
Deze ochtend zijn we, maar weer naar de aannemer gegaan. Uiteraard waren de materialen er alweer niet en Geoffrey was uiteraard zeer kwaad. Hij bleef gelukkig zeer netjes tegen de werknemers, maar hij liet duidelijk weten dat hij het er niet mee eens was. Daarnaast hebben we afgesproken om terug te mailen naar België en het ze zelf te laten uitvechten. Wij zijn al twee weken bezig met deze oorlog en Geoffrey al langer dan drie maanden.
Daarna zijn we naar Makalulu gelopen om het hondje te kopen. De rest van de dag zijn we bezig geweest de papieren en deinentingen in orde te maken. Ik heb haar Imbwa genoemd, dat is Bemba voor hond uiteraard. Ik heb haar gekocht en mijn vervelende gevoel was voor de eerste keer deze twee weken echt helemaal weg! Het was dus een goed idee. Ik heb bij de foto’s er een van haar toegevoegd.
Daarna zijn we terug gelopen naar huis en hebben we nog gewerkt aan enkele brieven en e-mails. Daar zijn we nog mee bezig geweest tot laat in de avond. Het was een goed idee van mijn ouders om een hondje aan te schaffen! Hopelijk gaat het nu veel beter met mij en kan ik deze maanden goed vol houden!
Mijn gastgezin is ook helemaal gek van Imbwa. Ze is een vrolijke puppy maar ze is gelukkig wel heel rustig. Toch als ze haar zin niet krijgt dan begint ze te piepen, maar dat is niet erg dat leren we haar wel weer af.
Vrijdag 10-10-2014
Mijn eerste nacht met Imbwa is echt zeer goed gegaan. Ik heb vannacht heerlijk geslapen, het beste tot nu toe in Zambia! Het hondje heeft me rust in mijn hoofd gegeven, hoe belachelijk het klinkt. Tijdens mijn dode momenten kan ik met haar spelen haar een beetje trainen,… Ik begin zelfs weer honger en trek te krijgen! Ik hoop echt dat ik op deze manier mijn vier maanden kan doen! We zijn af vroeg vertrokken vandaag om ons dak op het gebouw te krijgen en het is veel moeilijker dan het lijkt. We zijn dus naar de lokale overheid geweest en ik heb zelfs de burgemeester ontmoet. Hij wilde graag weten wie ik was en wat ik kwam doen. Daarnaast ook wie mijn kleine vriend was die ik bij me had (uiteraard niet in zijn kantoor, Ik had haar bij een vriend van Geoffrey achter gelaten). We hebben hem uitgelegd wat er aan de hand was inclusief met de aannemer en hij leek zelfs een beetje boos. Hij zei dat als we de betalingsbewijzen konden krijgen hij volgende week zich er persoonlijk mee wilde gaan bemoeien. “Because in my book this is just stealing!” Daarnaast vond hij het vreemd dat er op voorhand is betaald geworden, persoonlijk heb ik daar ook een vreemd gevoel over.
Daarna heb ik Imbwa opgehaald en ze had haar lijn bijna kapot gebeten dus ik was net op tijd terug. Ik heb haar begroet en ze was gelijk weer blij me te zien. De rest van de dag heb ik nergens heen kunnen gaan zonder dat ze me volgde. Ik moet dus iets vinden waar ze op kan bijten, omdat jonge hondjes wel eens last krijgen van hun tandjes.
Ik heb ook nog wat gewerkt aan mijn eindwerk. Eindelijk kon ik me concentreren op het werken achter een computer. De afgelopen weken vond ik dat heel erg moeilijk, omdat er dan een dood moment ontstond. Op het moment kan ik me dan gauw eventjes afleiden met mijn kleine vriend en tot nu toe helpt het heel erg goed!
Tegen de avond kwam er toch nog wat negatief nieuws. Geoffrey was naar zijn huisbaas geweest en had vervelend nieuws. De kans was groot dat hij het huis uit wordt gezet aanstaande maandag. Hij wilde de huisbaas voor zijn en al weg zijn, voordat het zover kwam. Hij was er over aan het denken om maandag naar het dorp te vertrekken en alles hier achter te laten… Uiteraard bleef ik rustig en zei hem er eens rustig over te slapen en ik ben terug gegaan naar het gastgezin en ik kon daar mijn ‘ei ‘ even kwijt. Auntie Monique ( zo wordt ze door iedereen genoemd) wist me te bedaren en heeft me het hart onder de riem gestoken. Persoonlijk denk ik dat, wie mijn moeder kent en haar zou kennen, ze het erg goed met elkaar kunnen vinden. Beiden hebben een gezond verstand en weten dat ook duidelijk te verwoorden. Ik ben dus, maar eens vroeg naar bed gegaan.
Zaterdag 11-10-2014
Deze morgen werd ik veel te vroeg wakker, omdat Imbwa volgens mij verdomd goed in de gaten had dat ik me slecht voelde vanwege de problemen met Geoffrey. Nu was ze van alles aan het uit halen. Uiteraard is dat normaal ze is 3 maanden oud en natuurlijk bijt zo een beestje overal in! Tochg ik moet proberen het haar af te leren voordat ze echt begonnen is. Toen ik het eventjes niet meer wist, door de opstapeling van alles, kwam ze heel lief naar me toe en begon mijn tranen weg te lekken. (Echt heel schattig) Daarna heb ik haar bot gepakt en vijf minuten met haar gespeeld. Daarna had ze in de gaten dat ze daar wel op mocht bijten en ze heeft met het bot gespeeld tot ik ben opgestaan.
Ik ben opgestaan en ben gaan wandelen met Imbwa en Joshua. Joshua is helemaal gek van het hondje en wilde uiteraard mee! We zijn een klein blokje om gegaan en het was erg fijn om te doen. Toen we terug kwamen stond het ontbijt klaar en ook gelijk de vraag of ik mee wilde naar de markt. Auntie Monique had nog wat eten nodig. Dus zijn we met drie man en een hond naar de markt gelopen. Joshua had de hond en ik alle boodschappen inclusief maisbier (ja het is zo vies als het klinkt). Joshua gaat goed met het beestje om en het lijkt hem bijna van nature uit te lukken.
Nadat we terug zijn gekomen van de markt ven ik naar Geoffrey gegaan. Daar heb ik met hem gesproken en hij had nog enkele potentiële oplossingen. Ik heb hem gezegd dat weglopen geen zin heeft, omdat hij dan ook wegloopt van de oplossing (Maatschappelijk werker Luuk). Daarna ben ik terug naar huis gegaan om te mijn gast gezin weer te zien.
Ik besefte me dat ik nog wat moest werken aan mijn taken en nog wat aan mijn eindwerk. Ik heb hier deze middag dus de tijd voor genomen. Daarna ben ik met Auntie Monique naar een feestje gelopen, maar ik mocht niet binnen. Ik was namelijk niet Zambiaans en het was op een soort van Legerbasis. Na deze teleurstelling was ik naar huis gelopen en trof daar Imbwa en Joshua aan. Joshua had opgeslagen dat Imbwa nog moest eten en ook ongeveer hoeveel. We zijn gelijk met haar gaan lopen en hebben daarna naar enkele superhelden films gekeken.
Daarna was Auntie Monique thuis gekomen en ze had meer als een glaasje teveel gedronken! Ik heb dus maar voor Joshua gekookt en hem naar bed gedaan samen met Auntie Monique. Ik ben daarna nog op mijn kamer Jurassic Park 3 gaan kijken om nog eens ouderwets te genieten. Het was dus een top zaterdag.
Zondag 12-10-2014
Ik was van morgen vroeg wakker gemaakt door een klein monstertje. Ze had weer binnen geplast dus ben ik begonnen met een zindelijkheidstraining. Ik had deze zondag niets gepland dus ik kon lekker tijd spenderen aan het hondje!
Ik heb een paar uur gewerkt aan mijn eindwerk, om het af te maken wat ik zaterdag was begonnen. Daarna heb ik met joshua nog eventjes naar the Green Latern gekeken. Tegen de middag toen we gingen eten begon Imbwa zeer vervelend te doen. Ze sprong Joshua omver om zijn eten te bemachtigen en alles wat ik probeerde lukte niet. Dus besloot ik haar op te sluiten in mijn kamer! Grote fout! Het mormel vond het maar niets en heeft als payback maar mijn boek gesloopt! Het is maar een leesboek en ik kan het nog maken, maar ik werd me toch een partij boos! Ineens was in mijn ogen alles verkeerd wat ze deed. Nu weet ik dat het een puppy is maar toch. Ik heb nog geprobeerd haar te laten plassen maar ze deed niets dus heb ik, maar besloten om morgenvroeg een wekker te zetten en haar vrij vroeg uit te laten.
Het was een zware week, maar als je een oplossing vind moet je die vastgrijpen. Een hond kopen is niet ideaal, maar ze helpt me door de moeilijke momenten. Ik moet voor iets of iemand kunnen zorgen anders begin ik me te vervelend. Ik erger me dus liever aan een hond die niet luistert dan dat ik me verveel en naar huis wil! Dus een grote tip bij heimwee zoek een puppy in de sloppenwijk en neem haar over van de vorige baas. Voor mij heeft het tot nu toe goed uitgepakt!!